Komu pomagamy?
Komu pomagamy?

Pomagamy dzieciom pracowników wszystkich służb publicznych, którzy zginęli albo zostali ranni w trakcie pełnienia swoich obowiązków, a także dzieciom pracowników służby zdrowia, którzy stracili życie albo ponieśli uszczerbek na zdrowiu, walcząc z pandemią Covid-19.

Dzieci i rodziny

Pomagamy dzieciom pracowników wszystkich służb publicznych, którzy zginęli albo zostali ranni w trakcie pełnienia swoich obowiązków.

Historie i sukcesy Podopiecznych

W Fundacji Dorastaj z Nami opiekujemy się dziećmi żołnierzy, strażaków, policjantów, ratowników górskich i medyków walczących z covid-19.

Pracownicy służb publicznych

Misja Fundacji ukierunkowane jest również na wzmacnianie szacunku dla pracy, poświęcenia i odwagi osób, które na co dzień dbają o nasze bezpieczeństwo.

Potrzebuję pomocy

Jeśli Twój rodzic stracił życie lub zdrowie na służbie – zwróć się do nas!

Jak działamy
Ogólnopolski Program Pomocy Systemowej Koalicja: Razem dla Bohaterów
Program pomocowy dla dzieci i ich rodzin
Działania wzmacniające etos służb publicznych
Program dla pracowników służb i funkcjonariuszy: Służba i Pomoc
Siła Wsparcia Kobiet
Wystawa: Dla Ciebie zginął...
Wystawa: Dorastam z Wami
Pomóż, by chciało im się żyć
Życie to nie zabawa
Pomóż mi dorosnąć do nowego życia
Dla Ciebie zginął żołnierz, strażak, policjant, a dla nie Tata
Bohaterowie
Książka "Śmierć warta zachodu"
Album „Dorosnąć do śmierci”
Kim jesteśmy
O Fundacji

Nasza misja i działania

Zespół

Poznajmy się!

Partnerzy

Zobacz z kim współpracujemy

Sprawozdania

Zapoznaj się z naszymi sprawozdaniami

Raporty zrównoważonego rozwoju

Sprawdź nasze zobowiązania oraz plany w kontekście zarządzania kwestiami ESG

Dla mediów

Pobierz materiały

Baza wiedzy
Poradniki
Spotkania z Bohaterami
Artykuły
Podcasty
Warsztaty
Aktualności
Publikacje

Jak rozmawiać z dziećmi o wojnie?

Rodzice stoją obecnie przed trudnym wyborem: czy rozmawiać z dziećmi o wojnie w Ukrainie? Jeśli tak, to w jaki sposób? Co zrobić, by ich nie wystraszyć, a z drugiej strony udzielić im odpowiedzi? Na te i inne tematy rozmawiamy z Anną Jastrzębską – psychotraumatologiem, pedagogiem i ratownikiem.

Dzieci na pewno słyszą o wojnie, wojna jest wszechobecna w mediach, w rozmowach… Jak rozmawiać z dziećmi o wojnie i czy w ogóle zaczynać rozmowy, jeśli dziecko nie inicjuje tego tematu.

Wydaje mi się, że teraz jest idealna okazja, by poruszać z dziećmi trudne tematy. Naturalne będzie odpowiadanie na pytania dzieci, bo jak Pani wspomniała, wojna jest wszechobecna i dzieci na pewno będą o nią pytać. Natomiast inaczej będziemy rozmawiać z dzieckiem w wieku przedszkolnym, szkolnym i nastolatkiem. Trzeba zacząć od zróżnicowania treści.

Jak na przykład rozmawiać o wojnie z dziećmi w wieku szkolnym?

Warto zwrócić uwagę na poziom rozwoju indywidualnego dziecka. Można odwołać się do lekcji historii, które zapewne w szkole ma, do filmów czy seriali. Komunikat: „Ukraina, nasz wschodni sąsiad, został zaatakowany przez wojska rosyjskie, w związku z tym Polacy mobilizują się, żeby pomóc Ukraińcom i Ukrainkom” jest jak najbardziej w porządku. Kluczem jest nawiązywanie do tego, co dziecko już zna.

A nastolatki?

Nastolatki często bardzo dobrze rozumieją już, czym jest wojna. Ich poglądy i opinie są w jakimś stopniu sformułowane. Co więcej, możemy toczyć z nimi ciekawe dyskusje. Choć nieczęsto się o tym mówi, obecna sytuacja może być dla nich rozwojowa.

W jaki sposób?

Nastolatki są w świetnym okresie, ponieważ chcą być częścią większej całości. Dlatego teraz mają okazję, by zaangażować się w pomoc uchodźcom i w ten sposób poczuć, że należą do większej grupy działającej w dobrym celu.

Niektórzy rodzice zachowują spokój, inni wpadają w panikę i głośno zastanawiają się, czy Polska będzie następna, czy jesteśmy bezpieczni. Jaki ma to wpływ na dzieci?

Dzieci są jak sejsmograf, idealnie wyłapują emocje rodzica. Jest wiele badań, które pokazują, że to emocje rodzica silnie wpływają na emocje dzieci i modelują tymi emocjami. Jeśli dziecko jest spokojne, ale widzi spanikowanego rodzica to zdecydowanie łatwiej będzie mu odczuwać lęk. Jeśli z kolei dziecko odczuwa lęk, ale rodzic jest spokojny, szansa na to, że dziecko się uspokoi jest dużo większa.

Co zrobić w sytuacji, gdy dziecko zadaje pytania „Co będzie dalej?”, „Czy do nas też przyjdzie wojna?”

Mówienie szczerze i wprost jest najlepszym rozwiązaniem. „Nie wiem” to poprawna odpowiedź, bo naprawdę nie wiemy. Możemy powiedzieć, że wojna jest za granicą, jesteśmy bezpieczni. Nie jesteśmy w stanie przewidzieć co będzie. Lepiej być szczerym niż opowiadać, że na pewno będzie dobrze, bo tego również nie wiemy.

To jak mogą zachowywać się rodzice, żeby wspierać swoje dzieci?

Na pewno spokojnie. Dodatkowo mogą pokazywać swoją postawą, że warto pomagać, zaangażować się w działania pomocowe na rzecz uchodźców. Wtedy dzieci zobaczą, że nawet gdy jest wojna, ludzie są w stanie się zorganizować i wspierać osoby w potrzebie. Badania pokazują, że to wsparcie społeczne jest jednym z czynników decydujących o stanie naszego zdrowia psychicznego.

Więcej na temat tego, jak rozmawiać z dziećmi o wojnie, możecie usłyszeć w podcaście „Rozmowy o…”, który prowadzi Fundacja Dorastaj z Nami. Zapraszamy na Youtube lub Spotify, a także na naszego FacebookaInstagrama, gdzie regularnie publikujemy aktualności z życia Fundacji.

Podobał Ci się ten artykuł?

Wesprzyj Fundację Dorastaj z Nami!